Thor i Perun

Ostatnio sobie tak myślę... Smile

Perun był słowiańskim bogiem piorunów i wojny. Jego atrybutem był młot. Mówi się że zostało to zaporzyczone od Skandynawów kiedy to siepałętali po naszych ziemiach. Ale czy jest mozliwość że to Skandynawowie przejęli dla swojego boga taki atrybut jak młot?

Co do mitologii Słowian nie można być pewnym niczego...kompletnie brak źródeł.
Słowianie zaczęli czcić posągi dopiero pod wpływem chrześcijaństwa.
Na pewno byli najmłodszą nacją i najgorzej zorganizowaną...uważam, że Twoja teza jest wątpliwa (oczywiście nie całkowicie, bo jest możliwa), ale ja bym w jej miejsce postawił inną:
czy młot nie jest symbolem wspólnym wszystkim Indoeuropejczykom? Jakimś odwiecznym symbolem?
Jeżeli młot pojawia sie jako symbol wojny w obu systemach wierzeń sądzę, że należy źródła szukać w początkach naczej cywilizacji (Indoeuropejskiej).
No i wypadało by zerknąć jak postrzegany jest ten symbol w pozostałych kulturach indoeuropejskich, bo to tylko teza bez potwierdzenia w źródłach...

To że brak żadnych źródeł to fakt. A szkoda... O tym że młot był podobnym symbolem w różnych cywilizacjach, też pomyślałem. Ale na przykład atrybutem Hefajstosa też był młota, a był bogiem ognia( czyli tutaj na przykład Swaróg i Swarożyc w mitologii Słowian), kowali i złotkników. To on jednak to zrobił pioruny, tarczę i berło Zeusowi( odpowiedniki to właśnie Perun i Thor), zbroję Achilesowi i strzały Erosowi. Poza tym wiadomo mi odnośnie Thora( nie wiem jak jest z Perunem), że za pomocą młota walił błyskawicami.Więc jakieś małe powiązanie też tu widać. Wykuwanie piorunów przez Hefajstosa swoim młotem, a robienie ich także za pomocą młota przez Thora. Wink

Racja...też nie wiem co z Perunem, ale moż się dowiem... Wink

Dzisiaj przeczytałem ciekawą rzecz na temat Thora. Otóż Thor miał być bogiem zapasów. Zapasy były bardzo popularne w Skandynawii. Były uprawiane przez wszystkie klasy społeczne, także przez kobiety. Zapasy były wpisane w system praw zwanym Grĺgĺs. Znajdowały się tam podstawowe zasady zapasów. Istniały trzy odmiany: styl wolny, Glima, oraaz Crude.

Glima- była to gra uwielbiana przez lud. Chłopcy rozpoczynali trening w wieku 7, 8 lat i kontynuowali go aż do dorosłości. Zawody były podzielone na kilka kategorii ze wzgledu na siłę i umiejętności. Często także użądzano zespołowe walki.

Styl wolny- różni się od ówczesnego. W Glimi siła nie miała takiego znaczenia jak technika i balans. Przeciwnicy sprowadzali się na ziemie za pomocą błyskawicznie szybkich posunieć i trików wykonywanych zarówno nogami jak i rękoma.

Glimia jest wciąż uprawiana na terenach Skandynawi. Wierzy się że nic siew nim nie zmieniło od czasów Wikingów.

Crude (nieokrzesany)- były to surowe i brutalne walki.Przeciwnicy byli byli ekstremanie silni a nawet niezrównoważeni psychicznie( szaleni). Siła tych meżczyzn była podstawą do legend mówiących o pojedynkach gigantycznych zapaśników z nadprzyrodzonymi potworami. Zmaganie było rozstrzygane poprzez przyłożenie przeciwnika plecami do podłoża uwcześnie rzuconego frontalnym lub tylnim rzutem. Inną metodą było podcięcie obu nóg przeciwnika.

Należy również wspomnieć o zapasach wodnych. Celem było zanużenie głowy przeciwnika do chwili aż się podda. Wodne zapasy były najpopularniejszą wodną dyscypliną.